Νέο δόγμα για τις πυρκαγιές.

Νέο δόγμα για τις πυρκαγιές ισχύει μετά το Μάτι

Τόση φαρμακερή καπνιά

να ξεχυθεί από τέτοια

χρυσωμένη λάμπα!

Σων Ο’ Κέηζη. «Κόκκινα τριαντάφυλλα

για μένα» σελ. 82 (θεατρικό)

Δωδώνη. Μετάφρ.: Παύλος Μάτεσις

Ήτανε κοινό μυστικό ότι μια μέρα θα μας ...κάψουν. Είχαν μπει αρκετές φωτιές στο

παρακείμενο δάσος σε περίεργα μέρη και, περιέργως, πάντα όταν φυσούσε, που απλά ήταν θέμα χρόνου να γίνει ότι έγινε. Απλά μας πείραξε πολύ η έκταση αυτής της καταστροφής που δε συγκρίνεται με καμία προηγούμενη. Τώρα θα μου πείτε γιατί τους δύο πιο επικίνδυνους μήνες έστω, δε λήφθηκαν τα μέτρα που έπρεπε; Πολύ απλά γιατί οι κρατικές υπηρεσίες είναι ανίκανες. Οι δηλώσεις του υπεύθυνου της Πολιτικής Προστασίας στις εφημερίδες λίγο μετά τα ολέθρια αποτελέσματα, ότι θα αλλάξουν πολλά στην πολιτική προστασία, είναι μία έμμεση πλην όμως σαφής παραδοχή ότι τίποτε δε λειτούργησε σωστά.

Οι κατά νόμο υπεύθυνοι για την προστασία των δασών δασαρχείο και πυροσβεστική ερίζουν γιατί ο ένας πήρε τις αρμοδιότητες από τον άλλο. Είναι κοινό μυστικό ότι δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις.[i]  Από την άλλη η πολυνομοθεσία παρέχει την ασάφεια που χρειάζεται, ούτως ώστε να πετούν το μπαλάκι η μία υπηρεσία στην άλλη, ώσπου στο τέλος να χάνεται το μπαλάκι μαζί με τις ευθύνες.

Χρησιμοποίησαν τεχνηέντως την τραγωδία στο Μάτι προεκλογικά. Όλα τα φίλα προσκείμενα κανάλια και οι στρατευμένοι κονδυλοφόροι τους το έφερναν στην επιφάνεια σε κάθε ευκαιρία. Όχι ότι ήταν μικρό αυτό που έγινε, τόσες ζωές χάθηκαν, αλλά όλοι εκεί ήταν συνυπεύθυνοι κι αυτό δεν αλλάζει. Η κακή διαχείριση της πυρκαγιάς στο Μάτι, έστειλε σε μεγάλο βαθμό την προηγούμενη κυβέρνηση στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Σου λέει, μην έχουμε κι εμείς τα ίδια. Έτσι οι υψηλά ιστάμενοι της επιχείρησης, που είναι και κομματικά τσιράκια της εκάστοτε κυβέρνησης,  έριξαν το βάρος σ’ αυτό. Στο να μην έχουμε ανθρώπινα θύματα. Το δάσος; Ας καεί όλο. Η κυβέρνηση να μη φθαρεί. Και μόλις κωλοκαθίσανε  στις καρέκλες τους. Το πολιτικό κόστος κατέστρεψε την Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και δώθε.

Κατά τα άλλα τις ημέρες της φωτιάς ακολούθησαν την περπατημένη. Τα τζιπ επισήμων και «υπευθύνων» με τα φωτάκια να αναβοσβήνουν ανέβαιναν με ταχύτητα στα καμένα. Αυτή η σπουδή δείχνει ότι ενδιαφερόμαστε, έστω και αν ουσιαστικά δεν κάνουμε τίποτα. Η δασάρχης για παράδειγμα, πέρασε με το τζιπ ογδόντα φορές κατά πάνω και άλλες ογδόντα κατά κάτω.[ii] Τώρα όλα αυτά είναι μάταια. Για τα μάτια του κόσμου. Στην Ιαπωνία θα είχαν παραιτηθεί από μόνοι τους ή θα είχαν ζητήσει να μετατεθούν σε ένα πρωτόκολλο και να βαράνε σφραγίδες. Αλλά είπαμε, στην Ιαπωνία. Λοιπόν ακολουθούν την περπατημένη. Πρώτα εμφανίζονται οι τοπικοί βουλευτές για να προλειάνουν το έδαφος. Ακούνε τάχα μου τάχα μου τους ντόπιους και δείχνουν να συμμερίζονται τον πόνο τους, γιατί ξέρουνε ότι τα νεύρα τους είναι τσιτωμένα και μπορεί να τους ξεφύγει και κανένα τυρολέζικο. Από αύριο βέβαια θα κάνουν τα δικά τους, αλλά από αύριο. Ύστερα εμφανίζονται οι αρχηγοί των κομμάτων, αφού πρώτα οι υπεύθυνοι τύπου, ειδοποιήσουνε τα κανάλια. Και τέλος έρχονται οι δηλώσεις. Δε γράφουνε καινούριες. Έχουνε βγάλει φωτοτυπία αυτές από το Κοντοδεσπότι, από την Πελοπόννησο και από αλλού. Τάζουνε τα πάντα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα κάνουνε τίποτα. Αφήνουνε τους κατοίκους να κλαίνε τη μοίρα τους, το δήμαρχο να τρέχει  και το χρόνο να κλείσει τις πληγές που  ανοίξανε εκείνοι.

Εμείς όμως δε μασάμε. Είμαστε παλιές …καραβάνες. Τι απέγιναν τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν για την Πελοπόννησο; Τι έγινε εκείνο το περίφημο ταμείο Μολυβιάτη; Τι έγινε στο Μάτι; Τι τιμωρίες επέβαλαν σ’ εκείνους που έκλεισαν την πρόσβαση στον αιγιαλό και έστειλαν τόσους ανθρώπους στο θάνατο. Τι τιμωρία επέβαλαν στην πολεοδομία για όλες τις παρανομίες. Πόσα παράνομα σπίτια γκρεμίστηκαν έστω και τώρα; Τι έγινε με τις αποζημιώσεις από την περσινή φωτιά στο Κοντοδεσπότι;

Είκοσι εφτά χιλιάδες στρέμματα έγιναν στάχτη. Από τη μια μέρα στην άλλη, βρεθήκαμε από τον παράδεισο στην κόλαση που κατασκεύασαν για μας. Δεν πειράζει όμως. Δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα. Όλα καλά.[iii]

---

[i] Το παραδέχθηκε οφ δι ρέκορντ σε κατοίκους του συνοικισμού ανώτατο στέλεχος της Πολιτικής Προστασίας.

[ii] Στις συγκεντρώσεις που έγιναν στο συνοικισμό όμως δεν έκανε τον κόπο να έρθει. Στο κάτω κάτω η δασάρχης είναι η πιο κοντινή «υπεύθυνη» σε μας. Έπρεπε να έρθει και μας εξηγήσει τι ακριβώς έγινε.

[iii] Αγαπητό «Πρώτο Θέμα» θαύμασα τον τίτλο που είχες στην  κυριακάτικη έκδοση αμέσως μετά τη φωτιά. «Δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα». Καλά το πας. Πάρε το Σκάι και περπατήστε αντάμα.